Unutma!
Yaptığın iyilikler hiçbir zaman karşılıksız kalmaz .Ya yalan dünya da ,ya da gerçek …Fark etmez…Büyük ya da küçük …
Hayatın delirircesine akan bir dere gibi devam eden günlerindendi…Halime Teyze her zaman ki gibi tavuklarına yem veriyordu avuç avuç ,sevgi serpiyormuş gibi .Çok seviyordu hayvanlarını ;onlarla dostmuş gibi konuşuyor ,dertleşiyordu .Tan ağarırken verirdi yemlerini tavuklarına hep Halime Teyze .Sokak sessizliğe bürünmüş herkes yatağındaydı o vakit sanki o anda daha iyi hissederdi kendini.Biraz ileride çalılığa sıkışmış bir kelebek gördü.Hemen kurtardı minik kelebeği …Halime Teyze o minik kelebeğe çok üzüldü ;çünkü bir kanadının birazcığı kopmuştu çırpınırken …
Sonra elinden uçtu gitti kelebek …Aradan bir ila iki gün geçtikten sonra Halime Teyze pazara gitmişti , tam karşı karşıya geçerken bir kelebek kondu omzuna …O sırada bir araba ışıklara aldırmamış hızla geliyordu .Halime Teyze karşıya geçseydi çarpılıp ölecekti belki de .Omzuna konan kelebeğe bakıp oyalanmıştı biraz .O minik kelebek kurtarmıştı onu .Eline kelebeği aldı ve baktı ki o kelebek çalılıktan kurtardığı kelebekti…Bir kanadının birazı kopuktu hala…
Merve Küçükpınar 8-B
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder